Intermediate: Conditional Setences #1

If clause มี 3 รูปหลัก ๆ คือ

• Type 1
  If (present), (future simple/present simple).
  
  ใช้กับการสมมติในปัจจุบัน ตัวอย่างเช่น
• If you go, I will go with you.
• สำหรับกรณีที่ verb ของ clause หลังเป็นรูป present simple จะใช้ในกรณีที่เป็นความจริงเสมอ เช่น
  If you heat an ice cube, it melts.
  
  ก็คือถ้าให้ความร้อนกับน้ำแข็ง มันก็จะละลาย (เป็นความจริงเสมอ)
• Type 2
  If (past subjunctive), would* + infinitive
  
  ใช้กับการสมมติเหตุการณ์ที่ตรงข้ามกับความเป็นจริงในปัจจุบัน เช่น
  
• If he went to class, he would learn English.
  ความจริงคือเขาคิดว่าจะไม่ไป แต่ถ้าเขาไปเรียน เขาจะได้เรียนภาษาอังกฤษ (ตรงข้ามกับความจริงในปัจจุบัน)

          past subjunctive นั้น verb to be จะไม่ผันตามประธาน แต่จะใช้ were ทั้งหมด เช่น

• If she were here, I could explain to her.
• If he were more handsome, I would go out with him.
• If I were you, I wouldn't do that.

• Type 3
  If (past perfect), would* have + V3
  
  ใช้กับการสมมติเหตุการณ์ในอดีต (เป็นไปไม่ได้แล้ว)
• If he had gone to class, he would have learned English.
  
  ถ้าเขาไปเรียน เขาจะได้เรียนภาษาอังกฤษ (แต่จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ไปเรียน - เหตุการณ์เกิดขึ้นในอดีตเรียบร้อยแล้ว)

*would สามารถแทนได้ด้วย could/should/etc.

Unless

Unless ก็คือ if ... not นั่นเอง เรื่องของ unless พูดไปแล้วที่นี่

เรื่อง variation ของ Conditional sentences ยังมีอีก แต่ลองดูตัวอย่างข้างล่างนี้ก่อน ลองเปลี่ยนเป็น if clause ดู

• It's raining. I can't do my shopping.
• She won't wear that dress. It doesn't suit her.
• He couldn't go to the party because he wasn't invited.
• She didn't sign the contract because she didn't agree the terms.
• if you lost your books (have to look for them)
• if the flight's postponed (extend my holiday)
• if you come into a lot of money (stop working)
• if all the lights had fused (call an electrician)

การละ if

if นั้นสามารถละได้ในบางรูปประโยค

• ใช้ should ขึ้นมานำหน้าประโยค (ใช้ได้กับ type 1 บางประโยค)
• If you arrive before me, please buy the tickets.
• Should you arrive before me, please buy the tickets.
• ใช้ were ขึ้นมานำหน้าประโยค (ใช้ได้กับ type 2 ที่ใช้ were)
• If I were you, I wouldn't do that.
• Were I you, I wouldn't do that.
• ใช้ had (past perfect) ขึ้นมานำหน้าประโยค (ใช้ได้กับ type 3)
• If he had paid the bill on time, the internet wouldn't have been cut off.
• Had he paid the bill on time, the internet wouldn't have been cut off.

ประโยคผสมหลาย type

conditionals หลาย type สามารถใช้ร่วมกันในประโยคเดียวกันได้ ถ้าต้องการความหมายเช่นนั้น

• Type 2 + Type 3 [เวลาที่พูด สิ่งนั้นตรงข้ามกับความเป็นจริงในอดีต (type 3)]
• If I were you, I would have applied for the scholarship.
• (You were not me, so you did not apply for the scholarship.)

• Type 3 + Type 2 [เวลาที่พูด สิ่งนั้นตรงข้ามกับความเป็นจริงในปัจจุบัน (type 2)]
• If you had told me earlier, we would be going to the party tonight.
• (You didn't tell me earlier, so we aren't going to the party tonight.)

• Type 2 + Type 1 [เวลาที่พูด สิ่งนั้นเป็นความจริงในปัจจุบัน (type 1)]
• If they were playing in the field all day, they will be tired now.
• (They were playing in the field all day, so they are tired now.)
• เวลาที่พูดประโยคนี้คือตอนเย็น หลังจากที่พวกเขาเล่นกันมาทั้งวัน พวกเขาก็กำลังเหนื่อย